Belaj kaj nigraj okuloj

        

Mi rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,

Ŝi estas la plej bela el ĉiuj...

Ali estava aquela pessoa...

Ela era simplesmente linda.

De repente minhas pernas

Que tremiam estancaram.

Mi rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,

Ŝi estas la plej bela el ĉiuj...

Era primavera, e as flores

Mostravam-se orgulhosas.

À beleza própria da Natureza,

Subitamente, todas se fecharam.

Mi rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,

Ŝi estas la plej bela el ĉiuj...

Os pássaros sentiam timidez,

Não colocavam para fora

Seus fortes e belos cantos,

Mas quando ela passou todos cantaram...

Mi rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,

Ŝi estas la plej bela el ĉiuj...

                          

Leia outros textos de Majal-San:
https://www.recantodasletras.com.br/autores/majalsan