Mi
rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,
Ŝi
estas la plej bela el ĉiuj...
Ali
estava aquela pessoa...
Ela
era simplesmente linda.
De
repente minhas pernas
Que
tremiam estancaram.
Mi
rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,
Ŝi
estas la plej bela el ĉiuj...
Era
primavera, e as flores
Mostravam-se
orgulhosas.
À
beleza própria da Natureza,
Subitamente,
todas se fecharam.
Mi
rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,
Ŝi
estas la plej bela el ĉiuj...
Os
pássaros sentiam timidez,
Não
colocavam para fora
Seus
fortes e belos cantos,
Mas
quando ela passou todos cantaram...
Mi
rigardis ŝiajn nigrajn okulojn,
Ŝi
estas la plej bela el ĉiuj...
https://www.recantodasletras.com.br/autores/majalsan